Stel je voor: een schouwburg in Gent waar een man of 300 samenkomt voor een boekvoorstelling. Dat klinkt op zich niet zo heel bijzonder, maar dat was het zeker wel toen Jan Delvaux het podium inpakte met zijn nieuwste boek De Dikke Delvaux: de 500 mooiste verhalen uit de Belgische popmuziek. “Het wordt een mooie avond met veel gasten dus je bent hier nog wel eventjes.”
Als een speer voorbij
Gisteren, 30 september, was het zover: het nieuwe boek van Jan Delvaux werd officieel voorgesteld aan het publiek. De voorstelling vond plaats in het mooie Gent in Schouwburg Minard. Deze zaal was echt perfect voor een evenement als dit. Het was klein, intiem, gezellig, maar ook super mooi. Ik was nog nooit naar een boekenvoorstelling geweest, maar voor Jan Delvaux bracht ik daar graag verandering in. Ik volgde hem al langer en zijn boeken zijn mijn absolute favorieten om te lezen.
De avond ging als een speer voorbij en je had helemaal niet door dat je al meer dan twee uur naar anekdotes aan het luisteren was. Er kwamen verschillende gasten langs om een babbeltje te komen doen met Jan Delvaux en dat waren zeker niet de minsten. Daarnaast werd ook de opname voor het programma De Dikke Delvaux op Radio 1 live opgenomen met ons als publiek, wat echt een unieke ervaring was. “Zo’n dik boek, daar moesten we iets speciaals mee doen”, zei Jan Delvaux met een lach toen hij aan de voorstelling begon.
Het boek De Dikke Delvaux: de 500 mooiste verhalen uit de Belgische popmuziek is een soort compilatie van alle anekdotes die tot nu toe door Jan Delvaux gebracht zijn op Radio 1. Elk verhaal gaat over een artiest uit onze Belgische muziekscene. Kleine verhaaltjes die je laten lachen en vooral, ze laten je genieten van al het moois dat onze artiesten te bieden hebben.
“Eigenlijk was dat een heel schoon kleed”
De gasten van de avond waren elk op hun manier momumenten voor onze Belgische muziekbusiness. De eerste gast was Kris Wauters die kwam vertellen hoe hij het nooit erg heeft gevonden om achter zijn broer Koen Wauters te staan. “Koen stond vooraan te schudden met zijn gat en ik stond achteraan om te zorgen dat er liedjes waren en dat de band in orde was”, grapte Kris Wauters. Ook kon Jan Delvaux het niet laten om te vragen naar de covers die gemaakt zijn van het bekende Daar Gaat Ze. Vooral in Nederland waren ze enthousiast om er hun eigen draai aan te geven, maar van die eigen draai was Kris duidelijk niet zo’n fan. “Ik geef het een twee op tien voor de moeite.”
De tweede gast van de avond was Cliff Vrancken, beter bekend als Cliffke van KIA (Krapoel In Axe). De zaal zong enthousiast mee met Zaterdag en er werd lang gepraat over de vernieuwing die KIA bracht. In die tijd was er nog geen echte hiphop in België, maar daar bracht KIA verandering in. “Wij schreven op bierkaartjes onze teksten en we hielden ons ook niet in. De tekst van zaterdag is ook op die manier ontstaan. De dag nadien was het puzzelen om de bierkaartjes weer bij elkaar te krijgen.”
Gast nummer drie was een echte Gentenaar en een heel belangrijk figuur voor onze muziekscene: Stephen Dewaele. Hij is artiest, DJ, producer… echt een muzikale duizendpoot. Het meest bekend is hij van de band Soulwax, een electro-en rockgroep. “Ik ben drie keer ontslagen door mijn vader omwille van een meningsverschil”, vertelde Stephen Dewaele terwijl het publiek aan zijn lippen hing.
Het publiek was zo goed op dreef dat ze vergaten dat de laatste artiest al klaarstond om zijn intrede te maken op het podium. Marc Dex werd met een heel luid applaus onthaald en er werd luidkeels meegezongen met zijn hit Maar In Amerika. Het werd even emotioneel toen hij over Juul Kabas begon, maar er kwam al snel terug een lach op zijn gezicht toen hij over het kleed van zijn dochter Barbara Dex begon. “Eigenlijk was dat een heel schoon kleed”, lachte hij vol trots.
Onze muziek mag er wezen
Na de voorstelling kon je je een boek aanschaffen en kon je het zelfs laten signeren door de grote Jan Delvaux. Dat was de kers die de taart nog beter maakt. Mijn avond was meer dan geslaagd. Ik heb gelachen, ik ben ontroerd geweest en ik heb vooral enorm genoten van de voorstelling. Er waren ook nog twee mensen die nog een extraatje bijbrachten aan de voorstelling: Xander De Rijcke en Frederik De Backer. Zij brachten elk op hun eigen manier een ode aan Jan Delvaux.
Was het de moeite waard? Het was een avond om niet snel te vergeten. Ik heb me echt geamuseerd en ik ben dingen te weten gekomen waar mijn mond van openviel. Onze muziek heeft zoveel moois te bieden en het is geweldig dat iemand als Jan Delvaux daar de nodige aandacht aan besteed. Hopelijk blijven er mensen zoals hem opstaan om te verkondigen dat onze muziek er mag wezen.
Op z'n Belgisch 