In eerste instantie had ik deze post waarschijnlijk niet geschreven. Niet omdat ik geen fan ben, maar omdat dit programma meestal al heel positieve aandacht krijgt. Maar toch valt er iets belangrijk te vertellen over de eerste aflevering van het achtste seizoen van het vtm-programma Liefde Voor Muziek.
Lachen, huilen en genieten
Na acht seizoenen kennen we het concept rond het programma Liefde Voor Muziek. Een aantal artiesten komen samen en brengen mekaars muziek in een nieuw jasje. Deze covers dienen als een soort van eerbetoon voor al het harde werk dat deze artiesten al geleverd hebben in hun carrière. Er wordt gelachen, gehuild, maar vooral genoten van mekaars muziek en mekaars gezelschap.
Dit jaar zijn er opnieuw zeven artiesten van de partij om een eigen sausje te gieten over mekaars muziek. Onder andere Zornik, 2 Fabiola, Ozark Henry en Camille Dhont zijn naar hartje Frankrijk gereisd om een weekje muziek te maken. Maandag 4 april kregen we daar de eerste resultaten van te horen tijdens de aflevering van het Nederlandse duo Suzan en Freek.
Eén voor één lieten ze zien waarom zij een plek verdienen in dit programma
Voor mij waren er een aantal songs die er stevig bovenuit staken van onze Belgen. Ten eerste mochten we eindelijk nog eens genieten van een optreden van de enige echte Koen Buyse, oftewel Zornik. Hij bracht zijn eigen versie van De Overkant. Het liedje werd omgetoverd tot een stevige song met een typische Zorniksound met de titel The Other Side. De manier waarop Buyse het nummer bracht was heel aanstekelijk om naar te kijken. Er is niets zo plezierig als het zien van artiesten die genieten van hun eigen performance. Met Zornik als eerste artiest, was de avond meteen al goed begonnen.
Dé verassing van de avond was voor mij het optreden van Ozark Henry. Hij bracht de song Deze Is Voor Mij, maar niet zoals iedereen had verwacht. Voor de eerste keer hebben we de artiest in het Nederlands horen zingen, en goed dat dat klonk. Het was duidelijk dat Piet Goddaer best nerveus was om voor de eerste keer zijn Nederlandse sound te laten horen. Maar hij mag gerust zijn, het viel enorm in de smaak.
Ook de andere artiesten konden zeker bekoren met hun eigen versies van songs van Suzan en Freek. Eén voor één lieten ze zien waarom zij een plek verdienen in dit programma.
Irrelevante opmerkingen
Dit soort programma’s zorgen voor een zalige avond vol muziek en ontspanning en dat moeten we aanmoedigen. Belgen en Nederlanders die samenkomen om muziek te maken en hun liefde voor muziek te delen, dat is enorm mooi. Helaas zijn er ook mensen die het plezier van anderen willen ontnemen door irrelevante opmerkingen te maken over uiterlijk of over hoeveel make-up iemand draagt.
Ik wil dan ook graag vertellen dat ik dit helemaal niet goedkeur en dat we iemand nooit mogen afbreken omwille van zijn of haar uiterlijk. Dit programma gaat over muziek, dus laten we alsjeblieft enkel berichten over de muziek en niet over de benen van Camille Dhont. Haar West-Vlaamse versie van Blauwe Dag was ontzettend tof gebracht en haar stem klonk zoals altijd heel erg goed. Zo sluiten we toch af met een positieve noot. Laten we die vooral zo aanhouden want daar wordt de wereld alleen maar mooier van.
Op z'n Belgisch 