De Radios: een sprookje met een bitterzoet einde

• 

• 

• 

De Radios konden heel de wereld aan met hun enthousiasme. Het was een zeer energieke band die heel België en daarbuiten charmeerde met hun luchtige liedjes. Vandaag de dag worden ze nog steeds herinnerd als een legendarische band.

De puzzel valt stilaan samen

De band kent zijn oorsprong bij Bart Peeters die voor de Radios een zeer bezige bij was. Hij was zanger, songwriter en presentator. Het succes begon na het zingen van een hit van The Beach Boys. Dat optreden had zo veel succes dat er een tournee werd georganiseerd: Bart Peeters en de Radios. Op dat moment bestond de band naast Bart Peeters nog uit Jan Leyers, Paul Michiels en Jean Blaute, beter gekend als Soulsister. Deze samenstelling scoorde grandioos met de hit I’m Into Folk, een nummer dat Bart Peeters al even in zijn zak had zitten. Het nummer werd hun eerste en ook één van hun grootste hits. Elke keer als ik dit nummer draai, wordt ik meteen vrolijk en dat is ook de kracht die dit lied bezit.

Toen kwam er een keerpunt bij de band: Soulsister scoort een bijna wereldhit met The Way To Your Heart en gaan hiermee hun eigen weg. Hierdoor werd het Bart Peeters zonder de Radios en moest hij op zoek naar nieuwe collega’s. Hier komen Ronny en Robert Mosuse ter sprake die door hun deelname aan Humo’s Rock Rally in het oog sprongen bij Bart Peeters. De puzzel valt stilaan samen en Bart Peeters en de Radios worden meer en meer een echte groep.

Een groot keerpunt

De drie jongens werken goed samen en maken verschillende nummers, onder andere Swimming In The Pool. Deze song steekt het publiek enorm aan om los te gaan. Met het simpele refrein “Let’s go swimming in the water. Let’s go swimming in the pool”, is het liedje super eenvoudig mee te zingen. Ook ik heb moeite om stil te blijven zitten bij deze song.

Een beetje later volgt er een groot keerpunt: Het eerste album No Television komt op de markt. Wat meteen opvalt is dat de naam op de cover veranderd is. Bart Peeters en de Radios heette vanaf toen de Radios. Ook hebben ze op dat moment een nieuwe gitarist, Dany Lademacher; een toetsenist, Alain Van Zeveren en een drummer, Marc Bonne. De Radios zijn nu echt geboren.

Het succes blijft groeien

Vele nummers volgen hierna, die later worden samengegoten in een nieuw album: The Sound Of Music. Op dit album staat onder andere het prachtige nummer She Goes Nana waarmee ze internationaal succes kregen. Niemand had gedacht dat een nummer, ontstaan op een moeilijk moment voor de groep, zo veel succes zou hebben. Ik vind dit nummer het meest interessant omdat het iets anders is. Het scheidt zich af van de andere liedjes op het repertoire.

Een derde en een vierde album volgen snel. Zowel Live(3de) als Baby Yes! (4de) werden met open armen ontvangen door de fans. Eén van de songs op Baby Yes! is Teardrops, één van de weinige nummers die Bart Peeters vandaag de dag nog speelt. Alleen doet hij het nu onder de bekende naam Poolijs. Alles gaat super goed voor de Radios en het succes blijft groeien.

Een enorme klap

De Radios blijven gaan op volle touren. Ze scoren hit na hit en het lijkt of er niets meer fout kan gaan. Maar dan blijkt dat Robert Mosuse ongeneeslijk ziek is. Ze beslissen dan ook niet veel later om het doek voor goed te laten vallen over de Radios. Ieder gaat zijn eigen weg en maakt vanaf nu zelf muziek.

Op 20 april 2000 overlijdt Robert Mosuse, een enorme klap voor de fans, maar vooral voor Bart en Ronny. Die blijven niet stilzitten en eren Robert op alle mogelijke manieren. Ronny maakt kort na het overlijden van Robert een eigen album, Stronger, een verzameling van nummers die de ernstige kant van Ronny Mosuse in de kijker zet.

Maar het mooiste eerbetoon was het nummer Hij zong nana, een herwerkte versie van She Goes Nana. Bart en Ronny hebben dit samen geschreven en gebracht op de concerten van 60 jaar Bart Peeters. Hiermee kregen ze heel de zaal stil. Met prachtige foto’s die ondertussen geprojecteerd werden, kreeg Robert Mosuse toch weer eventjes een plekje op het podium. Toen ik dat zag en hoorde, kreeg ik echt kippenvel.

Heel jammer dat de Radios geen reünie willen doen. Ik had ze heel graag eens bezig willen zien en de ambiance die ze brachten willen voelen. De Radios blijven een band die de Belgische muziek enorm veel goeds heeft gebracht en daarom verdient de groep van mij een muzikaal standbeeld.

meer informatie: VivaVlaanderen